Park van de Abdij van Vorst

Herinrichting van het Park van de Abdij van Vorst en bouw van een receptiegebouw.

In 2014 won TWYCE, in samenwerking met het bureau Dessin et Construction, de wedstrijd voor de restauratie en opwaardering van de tuinen van de Abdij van Vorst, met een grondige historische studie en een voorlopige gedetailleerde plaatsbeschrijving.

Het programma omvat de bouw van een nieuw passief onthaalgebouw, de installatie van een omheining en de volledige herinrichting van de tuinen. De omheining moet plaats geven aan een reeks voorzieningen voor de organisatie van culturele evenementen en moet het beheer van de toegang tot het park vergemakkelijken.  Ten slotte omvat de aanvraag ook een opwaardering van de archeologische vondsten, hydrologische werken en een studie inzake bewegwijzering en stadsmeubilair.

De benedictijnenabdij van Vorst werd gesticht in de 12e eeuw en kreeg haar definitieve vorm in de 18e eeuw. Beschermd door een groene omgeving is de abdij een belangrijke belichaming van de klassieke religieuze architectuur in België.

Het belangrijkste voorstel van TWYCE ARCHITECTS is de aanleg van een omheining in de vorm van een “lint” van cortenstaal, dat een sterke visuele identiteit creëert die de aanwezigheid van de abdij versterkt in een centrale wijk aan de rand van een industriegebied, een complexe stedelijke context. Door de centrale ruimte van de voormalige abdij vrij te maken, de oude wegen te renoveren, de secundaire tuinen in te richten, te zorgen voor waterbeheer en een verhoogde esplanade aan te leggen in de sporen van de voormalige abdijkerk wordt het totaalbeeld vervolledigd.

Openbare parken geven ons ademruimte binnen onze dichtbevolkte steden. Het zijn de herstellende, onmisbare longen van de stad. De missie van de architect is ondersteuning te bieden bij het creëren van openbare plaatsen, vrij van auto's, om er de natuur te laten herleven.

TWYCE ARCHITECTS hecht bij haar werk aan landschappen en haar inrichtingsprojecten bijzonder veel belang aan grensbeheer. Net als een gevel wordt de buitenrand van een plek behandeld als een huid, waarbij de materiaalkeuze het project vormt en verenigt en waarbij de doorlaatbaarheid zorgt voor een wisselwerking tussen binnen en buiten.